Po samom nazivu rase – Čehoslovački vučji pas, već možete i pretpostaviti da se radi o nekoj posebno, naročito interesantnoj rasi. Naime, ova rasa pasa je nastala sredinom 20. veka u Čehoslovačkoj, za potrebe vojske, i to ukrštanjem vuka i nemačkog ovčara.
Na ovaj način se u jednoj rasi dobilo najbolje od najboljeg – karakter otmenog i spretnog nemačkog ovčara i izgled i jačina neustrašivog vuka.
Više o ovoj rasi čitajte u nastavku teksta.
Istorija
Tokom 20. veka, tačnije tokom 50 – ih godina 20. veka, Čehoslovačke vojne snage, CSSR, odlučile su da naprave eksperiment, u kom će ukrstiti 4 najbolje jedinke vuka i nemačke ovčare i time oformiti savršenu pasminu koja će ih pratiti u njihovim vojnim podvizima.
Različita ukrštanja mužjaka pasa i ženki vuka i obrnuto su trajala sve do 1965. godine, kada je ovaj eksperiment zaustavljen od strane vojske, ali preuzet od strane kinologa, koji su, zahvaljujući dobrom genetskom materijalu koji su nosili mladunci, uspeli da nastave i standardizuju samu rasu.
Prvo leglo Čehoslovačkih vučjih pasa, nazvano F1, je rođeno 1958. godine, a prvi otac mladunaca je bio šampion Karel Hartl. Uparivanjem ove dve vrste je dobijena rasa koja se odlikovala temperamentom, mentalitetom i inteligencijom nemačkog ovčara i snagom, stavom i izdržljivošću vuka.
Dok se vojska više skoncentrisala na korekciji karaktera ove vrste, kinolozi su se kasnije više fokusirali na standardizaciju fizičkog izgleda jedinki.
Čehoslovački vučji psi su se najpre koristili za potrebe specijalističkih vojnih jedinica, da bi se kasnije uvideo i njihov potencijal kao pastira i čuvara stada, spasioca, sposobnog pratioca u lovu, pa i kao umiljatog kućnog ljubimca, pored kog se vlasnici uvek osećaju sigurno.
Kao zasebna rasa je Čehoslovački vučji pas priznat 1999. godine.
Čehoslovački vučji pas kao kućni ljubimac
Iako je Čehoslovački vučji pas priznat kao zasebna rasa pasa još malo pa 3 decenije, još uvek nije toliko zastupljen na Balkanskom poluostrvu.
Zbog svog izgleda i “porodične prošlosti“ mami uzdahe brojnih ljudi, ali, iz istih razloga, mnogi i izbegavaju da ih čuvaju, kako ne bi rizikovali da ispliva ta “vučja priroda“ na površinu.
Ipak, iskustva onih koji su se ipak odlučili na ovaj korak i preuzeli štence Čehoslovačkih vučjih pasa za svoje kućne ljubimce pokazuju da se nipošto nisu pokajali.
U svim slučajevima se zapravo radilo o iskusnim ljubiteljima pasa, koji su se na vreme i detaljno informisali o svim obavezama i načinima tretiranja i čuvanja Čehoslovačkih vučjih pasa, kako bi izbegli bilo kakav incident.
Pokazalo se da su Čehoslovački vučji psi veoma brzo postajali ravnopravni članovi njihove porodice, koji su pokazivali čak i veću empatiju prema drugima od samih ljudi, a da su naročito privrženi bili oni koji su odrastali uz malu decu.
Ono što, pak, morate znati jeste da, tokom nabavke Čehoslovačkog vučjeg psa, odmah proverite na koji način možete dobiti i dozvolu za čuvanje ove rase, kako ne bi dolazilo do nekih komplikacija vezanih za vlasništvo.
Karakteristike
Ukrštanjem nemačkih ovčara sa vukovima se došlo do smanjenja procenta vučje krvi u krvi Čehoslovačkih vučjih pasa, te danas, u krvi ovih pasa ima između 9% i 12% vučje krvi.
Izgledom i karakterom, pored sarloškog vučjeg psa, Čehoslovački vučji psi najviše sliče vukovima od svih rasa. Njihov životni vek inače prosečno iznosi između 12 i 15 godina, a ono što je naročito karakteristično za njih jeste da nikada ne laju, već zavijaju, ali zato imaju savršen njuh.
Čehoslovački vučji psi su izuzetno otporni na različite klimatske uslove i odlično se snalaze u vodi. Ovi psi su veoma otporni i na nagle promene vremena.
Fizičke karakteristike
Čehoslovački vučji psi spadaju u pse veće građe, ali manje kilaže, što im i omogućava lagano kretanje kroz prostor. Mužjaci imaju minimalnu visinu od 65 cm i minimalnu kilažu od 25 kg, dok su ženke nešto manje. Minimalna visina ženke može biti i 60 cm, dok minimalna kilaža može iznositi 20 kg.
Ovi psi su izuzetno aktivni, zbog čega zahtevaju i vlasnika koji je fizički često aktivan, kako bi mogao da ide na duge šetnje i istrčavanja.
Karakter
Čehoslovački vučji psi su izuzetno živahni i energični, zbog čega ih ne treba zatvarati previše u stanove, osim u slučaju da vlasnici imaju dovoljno vremena da ih barem jednom dnevno izvode na duge šetnje i istrčavanja.
U suprotnom, psi se mogu unervoziti i otvoreno iskazivati svoje frustracije i nezadovoljstvo, čak i u vidu agresivnijeg ponašanja.
Po prirodi su neverovatno izdržljivi i imaju brze reakcije, a takođe su i izuzetno hrabri i neustrašivi, što, u kombinaciji sa velikom lojalnošću koju iskazuju prema svojim vlasnicima, samo dokazuje da će svoje vlasnike uvek čuvati od potencijalnih neprijatelja, pa čak i prijatelja svojih vlasnika, koje psi do tada nisu imali prilike da upoznaju.
U tim slučajevima su izuzetno sumnjičavi, ali, ukoliko vide da je njihov vlasnik smiren i ne pokazuje nikakav strah niti agresiju prema strancu psa, ne napadaju ga.
Što se odnosa sa vlasnicima tiče, veoma su lojalni i to prema celoj porodici. Za razliku od nekih drugih pasa, Čehoslovački vučji psi ne postaju nervozni u gužvi. Baš naprotiv. Ovi psi su po prirodi čoporski psi i nikako ne podnose samoću, te će im čak život u višečlanoj porodici i prijati.
Mladunci
Održavanje mladunaca nije naročito zahtevno i uključuje samo pravilno vođenje računa o redovnim vakcinacijama i revakcinacijama.
Ovi psi se inače mogu kotiti svega jednom godišnje i tokom jedne trudnoće mogu izneti između 3 i 6 mladunčadi.
Dresura
Neretko ćete čuti da su vlasnici imali problema sa dresurom Čehoslovačkog vučjeg psa.
Iako su mešavina nemačkih ovčara, za koje važi pravilo da su izuzetno poslušni i staloženi, ipak ume da preovlada i njihova vučja strana, koja ne dozvoljava kontrolisanje.
Ono čega morate da budete svesni jeste da ponašanje Čehosloačkih vučjih pasa jedino zavisi od njihovih vlasnika.
Ukoliko vlasnici u samom startu ne počnu sa dresurom i prilagođavanjem psa na druge ljude i životinje, teško da će to uspeti da postigne u kasnijoj budućnosti, kada je ličnost psa već oformljena.
Ako se desi da zaista ne počnete sa socijalizacijom svog psa rase Čehoslovački vučji pas, on će u poznoj dobi postajati veoma nervozan i isfrustriran kada se nađe u prisustvu drugih ljudi i životinja, a neretko će prema njima pokazivati i izvesne znake agresije.
Ukoliko se, pak, postupi adekvatno i na vreme se obuzda temperament psa, možete biti sigurni da će on biti veoma privržen i odan maloj deci, prema kojoj će biti i zaštitnički nastrojen, dok će ona moći sa njim da se igraju na koji god način žele, a slagaće se i sa životinjama svih veličina.
Kako bi dresura Čehoslovačkog vučjeg psa bila uspešna, ona najpre mora imati zacrtan cilj, a, što je duži fokus na privikavanju psa na određen znak ili način ponašanja, mora imati više metoda dresure, kako bi psu bilo interesantno i ne bi izgubio interesovanje.
Cena
Čehoslovački vučiji psi su relativno skuplji.
Njihova cena, u zavisnosti od legla, starosti i vlasnika, odnosno uzgajivačnice pasa, može iznositi između 300 i 1000 evra, uglavnom uz svu potrebnu papirologiju.
